در حقیقت کفش کوهنوردی merrell vibram سفت به گونه ای طراحی شده اند که نگهدارنده ها و لبه های کوچک را در یک حرکت عمودی از بین ببرند.
این نوع کفش ها سکویی برای ایستادن کوهنورد ایجاد می کنند و با فشار دادن لبه سفت و سخت، نیروی رو به پایین ایجاد می کنند که حرکت رو به بالا ایجاد می کند.
کفش های کوهنوردی نرم: کفش های کوهنوردی نرم به گونه ای طراحی شده اند که با شکل نگهدارنده مطابقت داشته باشند. کفش‌های کوهنوردی نرم در لکه‌ها و حرکات اصطکاک برتری دارند و باعث محبوبیت آنها در بین کوهنوردان باشگاه می‌شوند.
بالاها: برخی از کوهنوردان دوست دارند کفش های خود را بسته به موادی که رویه از آن ساخته شده است انتخاب کنند. مواد مختلف مزایای متفاوتی را ارائه می دهند.
کفش کوهنوردی چرمی: چرم یکی از قابل تنفس ترین مواد موجود است و در مقایسه با کفش های مصنوعی کنترل رطوبت بسیار بالاتری را ارائه می دهد.
آنها همچنین بسیار بادوام هستند، که آنها را برای بالا رفتن از ترک یا موقعیت های دیگر که احتمالاً کفش ها روی سنگ کشیده می شوند مناسب می کند.
کفش‌های کوهنوردی مصنوعی: کفش‌های کوهنوردی مصنوعی جایگزینی مناسب برای کفش‌های چرمی هستند. علاوه بر این که کفش‌های مصنوعی «دوستانه حیوانات» هستند مزایای دیگری از جمله کشش کمتر نیز دارند که به حفظ عملکرد مناسب کمک می‌کند.
نوع بسته شدن: آخرین روشی که می توانیم کفش های کوهنوردی را دسته بندی کنیم، نوع بسته شدن آنهاست. در اینجا محبوب ترین سبک های سیستم های بسته شدن وجود دارد.
کفش های Velcro به سرعت برای بسیاری از انواع کفش های کوهنوردی عادی شده اند. سهولت سوار کردن و پیاده کردن آنها در کوهنوردان قرن بیست و یکم از بین نمی رود و یک سبک محبوب از کفش های کوهنوردی در بین کوهنوردان سالن بدنسازی است.
کفش کوهنوردی لغزنده: کفش های لغزنده برای روزهای تمرین یا زمانی که عملکرد در اولویت نیست مناسب هستند. کفش‌های لغزنده معمولاً بیشتر از مدل‌های پارچه‌ای یا توری خود کوچک‌تر می‌شوند، زیرا درب آن اغلب پس از استفاده مداوم خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.