یک باند پنبه ای نرم از چین کف دست که تا قسمت میانی ساعد امتداد دارد قرار می گیرد. انگشت های چهارم و پنجم به طور کلی با این آتل بی حرکت نمی شوند.
گچ به همان طول بریده می شود و در سمت داخلی دست قرار می گیرد (توزیع عصب میانی). برای انگشت شست باید سوراخی در گچ ایجاد شود.
آتل دست به صورت جانبی به سمت قسمت های ولار و پشتی دست قرار می گیرد. گچ باید به اندازه ای گسترش یابد که انگشت دوم و سوم را بی حرکت کند. مفصل MCP باید 50 تا 90 درجه خم شود. مفاصل DIP و PIP به صورت اکستنشن آتل بندی شده اند.
یک باند پنبه ای نرم از مفصل DIP تا قسمت میانی ساعد قرار می گیرد و انگشت شست را حفظ می کند. در آتل پشتی ساعد، گچ برای امتداد و پوشاندن انگشت دوم، سوم، چهارم و پنجم قرار میگیرد.
گچ باید از محل اتصال DIP امتداد یابد. مفصل MCP در خمیدگی 50 تا 90 درجه آتل می شود. اتصالات PIP و DIP به صورت آتل بندی شده اند. یک باند الاستیک روی آتل قرار می گیرد.
یک باند پنبه ای نرم از وسط دست تا وسط ساعد قرار می گیرد. برای محافظت از اصطکاک ناشی از گچ، یک جوراب روی انگشت شست قرار می گیرد.
گچ روی انگشت شست تا وسط ساعد قرار می گیرد. دست طوری قرار گرفته است که انگار قوطی نوشابه را در دست گرفته است.
این با ربوده شدن شست با اولین مفصل بین فالانژیال در امتداد است. گچ باید از کنار مفصل بین فالانژیال امتداد یابد تا انگشت شست را کاملاً بی حرکت کند. مچ دست در حالت خنثی آتل بندی شده است.
عوارض زیادی با استفاده از اسپلینت همراه است. التهاب و تورم جراحات میتواند باعث سندرم کمپارتمان، گرفتگی عصب، زخمهای فشاری، شکستگی پوست، عفونت پوست و آسیب عروقی شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.